Rzeźby parkowe/Park’s sculptures

Już w pierw­szym zda­niu mogę zdra­dzić, że tym razem z ostat­nio wspo­mi­na­ne­go Tren­czy­na wybie­ra­my się na zachód, prze­dzie­ra­my się przez pasmo Kar­pat Bia­łych i docie­ra­my do Brna. A w zasa­dzie na jego obrze­ża, do miej­sco­wo­ści, u któ­rej pod­nó­ża mia­ła miej­sce histo­rycz­na bitwa trzech cesa­rzy. Auster­litz, a dziś po pro­stu Sław­ków, czy mówiąc ści­ślej — Sla­vkov u Brna. Tam, wydra­pu­jąc się na nie­wiel­kie wzgó­rze, znaj­dzie­my pałac. Nie wiem czy mogę go nazwać pięk­nym. Przy­pusz­czam, że wie­lu oso­bom się spodo­ba. Ja nie jestem entu­zjast­ką budyn­ków, któ­rych ele­wa­cja swą bar­wą przy­wo­dzi na myśl śro­dek do czysz­cze­nia łazie­nek i pie­ca o cytry­no­wym “sma­ku” (i cho­ciaż opac­two krze­szow­skie zro­bi­ło na mnie wiel­kie wra­że­nie, to wła­śnie klasz­tor­ny budy­nek, głów­nie ze wzglę­du na paskud­ny kolor, naj­mniej mi się podo­bał). ALE nie o pała­cu chcę pisać, a o ota­cza­ją­cym go ogro­dzie, któ­ry zachwy­cił moje serce.

This time we’ll go from Tre­nčin which has been men­tio­ned last time to the West, we’ll cross the Whi­te Car­pa­thians and then we’ll get to Brno. More spe­ci­fi­cal­ly to the town which is on its peri­phe­ry, Auster­litz — or just Sla­vkow u Brna nowa­days, whe­re the Bat­tle of the Three Empe­rors took pla­ce. Clim­bing the near­by small hill, we’ll find a baro­que pala­ce. I’m not sure if I would call it beau­ti­ful. I sup­po­se many people will like it, but as for myself, I’m not real­ly fond of buil­dings which have the colo­ur of a lemon abs­ter­gent (even tho­ugh Krze­szów Abbey has made a big impres­sion on me, it was the mona­ste­ry buil­ding that I liked the least, exac­tly becau­se of its awful colo­ur). I don’t want to wri­te abo­ut the pala­ce tho­ugh, but abo­ut the deli­ght­ful garden.

Park roz­bu­do­wy­wa­no od 1700 roku, gdy pod­czas pano­wa­nia Domi­ni­ka Andre­asa von Kau­nitz duń­scy spe­cja­li­ści wznie­śli oran­że­rię oraz dwa par­te­ry ogro­do­we. W kolej­nym eta­pie prze­bu­do­wy, by powięk­szyć ogród, pozby­to się zabu­do­wań, takich jak kościół pw. św. Jaku­ba oraz wie­ża miej­ska. Mia­ło to miej­sce pod­czas pano­wa­nia księ­cia Wenze­la Anto­na von Kau­nitz (jed­ne­go z głów­nych ini­cja­to­rów roz­bio­ru Pol­ski :P). W XVIII wie­ku doda­no tak­że Pawi­lon Chiń­ski.  W poło­wie XIX stu­le­cia park zmo­dy­fi­ko­wa­no na ogród angiel­ski, two­rząc w nim roz­ma­ite roman­tycz­ne zakąt­ki zie­le­ni z umiesz­czo­ny­mi weń baro­ko­wy­mi rzeź­ba­mi. Część z owych rzeźb prze­nie­sio­na zosta­ła na dzie­dzi­niec pała­cu. Całość zało­że­nia była bar­dzo skom­pli­ko­wa­na i na prze­strze­ni lat zmie­nia­ła się wie­lo­krot­nie. Jeśli ktoś jest zain­te­re­so­wa­ny, to może prze­śle­dzić owe zmia­ny tutaj  (po angiel­sku, cze­sku, nie­miec­ku, fran­cu­sku i rosyjsku).

The gar­den has been expan­ded from 1700 when during the reign of Domi­nik Andre­as von Kau­nitz, Dutch spec­lia­li­sts raised an oran­ge­ry and two par­ters. In the next sta­ge to make the gar­den lar­ger, some buil­dings like church of St. Jacob and the city­’s tower were remo­ved. It hap­pend during the reign of prin­ce Wenzel Anton von Kau­nitz (one of main ini­tia­tors of Par­ti­tions of Poland). Chi­ne­se gaze­bo has been also intro­du­ced into the gar­den during 18th cen­tu­ry. In the mid­dle of 19th cen­tu­ry the park was chan­ged into English land­sca­pe gar­den with mul­ti­tu­de of many roman­tic cor­ners with baro­que sculp­tu­res. Some of them were moved from the gar­den to the pala­ce­’s cour­ty­ard. Who­le gar­den design was very com­pli­ca­ted and in the cour­se of time has been chan­ged many times. If any­one is inte­re­sted the­se chan­ges can be seen here.

Ale­go­rycz­ne oraz mito­lo­gicz­ne przed­sta­wie­nia rzeź­biar­skie, któ­re znaj­dzie­my w tym oka­za­łym par­ku, są przy­pi­sy­wa­ne Gio­van­nie­mu Giu­lia­ni oraz Ignáce­mu Len­ge­la­cho­wi. Giu­lia­ni był wło­skim rzeź­bia­rzem oraz sztu­ka­to­rem dzia­ła­ją­cy na tere­nie Austrii, two­rzą­cym pra­ce w duchu baro­ku. Uro­dził się w Wene­cji w 1664 roku. W Bolo­nii pobie­rał nauki u Giu­sep­pe Marii Maz­za. W 1690 roku zamiesz­kał w Austrii, gdzie współ­pra­co­wał m.in. z Johan­nem Bern­har­dem Fische­rem von Erlach (jego naj­zna­ko­mit­sze dzie­ło jest na pew­no zna­ne każ­de­mu, kto był kie­dyś w Wied­niu — kościół pw. św. Karo­la Boro­me­usza).

Sculp­tu­res of mitho­lo­gi­cal and alle­go­ri­cal the­mes in this park were made by Giu­lio Giu­lia­ni and Ignác Len­ge­lach. Giu­lia­ni was a baro­que sculp­tor wor­king in Austria. He was born in Veni­ce in 1664. He was a stu­dent of Giu­sep­pe Maria Maz­za in Bolo­nia. He moved to Austria in 1690 when he was wor­king among others with Johann Bern­hard Fischer von Erlach (I think his most popu­lar work is known to eve­ry­bo­dy who has visi­ted Vien­na — church of St. Char­les Bor­ro­meo).

Uwa­żam, że jest to bar­dzo uro­kli­we miej­sce i war­te zwie­dze­nia przy oka­zji odwie­dzin Brna bądź oko­lic. Ja aku­rat byłam tam w listo­pa­dzie, ale przy­pusz­czam, że let­nią porą jest tam znacz­nie przy­jem­niej i całość wyglą­da bar­dziej efek­tow­nie. Cho­ciaż oczy­wi­ście jesień też ma swój urok (poza nie­ste­ty pochmur­nym nie­bem). Całość pre­zen­tu­je się zgo­ła odmien­nie od nasze­go rodzi­me­go Wer­sa­lu Pod­la­sia, ale tak­że jest monu­men­tal­nym baro­ko­wym zało­że­niem ogrodowym.

I think this pla­ce is very deli­ght­full and worth visi­ting when you are in Brno or in the vici­ni­ty. I was the­re in Novem­ber so I’m sure in Sum­mer the park looks more effec­ti­ve. Of cour­se Autumn has its own charm too (except clo­udy sky). Who­le ter­ra­in looks real­ly dif­fe­rent than our own Polish Ver­sa­il­le but it’s a monu­men­tal baro­que gar­den too.