“Był u nas Włoch z modelem kaplicy, którą ma nam wystawić i który bardzo się nam spodobał”

Dziś uro­kli­wa pereł­ka pro­sto z Kra­ko­wa, ze wzgó­rza wawel­skie­go, któ­ra dum­nie pre­zen­tu­je się tam od nie­mal 500 lat. Kapli­ca Zyg­mun­tow­ska wzno­szo­na była w latach 1519–1533 z fun­da­cji Zyg­mun­ta Sta­re­go. Słu­ży ona za mau­zo­leum gro­bo­we owe­go kró­la, a tak­że jego syna — Zyg­mun­ta Augu­sta oraz cór­ki — Anny Jagiel­lon­ki. August Essen­we­in nazwał ją per­łą rene­san­su na pół­noc od Alp. Cie­ka­wy jest fakt, że kapli­ca od cza­su swo­je­go powsta­nia w zasa­dzie nie prze­szła żad­nych prze­kształ­ceń lub uzu­peł­nień. Zacho­wa­ła swój pier­wot­ny cha­rak­ter po dzień dzi­siej­szy. Mamy zatem na tere­nie Pol­ski dzie­ło, któ­re jest wła­ści­wie two­rem typo­wym dla wło­skie­go renesansu!

Za archi­tek­to­nicz­ną bry­łę oraz nagro­bek Zyg­mun­ta odpo­wie­dzial­ny był Bar­to­lo­meo Ber­rec­ci wraz ze swo­im warsz­ta­tem.  Kapli­ca jest sygno­wa­na — w latar­ni od wewnątrz arty­sta zosta­wił swój pod­pis. Poza tym posia­da wie­le fan­ta­zyj­nych zdo­bień, pięk­nych orna­men­tów, fan­ta­stycz­ny ołtarz autor­stwa Geo­r­ga Pler­cha (skrzy­dła malo­wa­ne), Mel­chio­ra Baie­ra i Pio­tra Flöt­ne­ra. Wszyst­ko wyko­na­ne jest na naj­wyż­szym pozio­mie arty­stycz­nym. Dla miło­śni­ków kla­sycz­ne­go rene­san­su jest to praw­dzi­wy raj :) Co praw­da wej­ścia do niej bro­ni kra­ta z norym­ber­skie­go warsz­ta­tu odlew­ni­cze­go Vische­rów, któ­ra sama w sobie rów­nież jest dzie­łem sztu­ki, ale nawet zaglą­da­jąc do środ­ka przez nią, może­my się zachwy­cić mno­go­ścią zdo­bień tam wystę­pu­ją­cych. Licz­ne orna­men­ty, nisze z posą­ga­mi czy kase­to­ny zdo­bią­ce pod­nie­bie kopu­ły okre­ślić mogę bar­dzo kolo­kwial­nie, ale ade­kwat­nie dla mnie w tym wypad­ku <3.

Nagro­bek Zyg­mun­ta Sta­re­go wyko­nał sam Bar­to­lo­meo Ber­rec­ci, nato­miast pły­ta Anny Jagiel­lon­ki oraz prze­bu­do­wa kró­lew­skiej nasta­wy gro­bo­wej w pię­tro­wą są już dłu­ta San­ti Guc­cie­go, inne­go zna­ne­go Wło­cha pra­cu­ją­ce­go na dwo­rze kró­lew­skim. Każ­dy z nagrob­ków tej kapli­cy, tak jak figu­ry w niszach, wyko­na­ne zosta­ły z mar­mu­ru węgier­skie­go. Pię­tro­wy gro­bo­wiec jest ele­men­tem bar­dzo cha­rak­te­ry­stycz­ny dla sztu­ki pol­skiej i znaj­dzie­my jego licz­ne przy­kła­dy w innych miej­scach. Żeby dale­ko nie szu­kać, przy­kła­do­wo w kate­drze tarnowskiej.

Na wzór kapli­cy Zyg­mun­tow­skiej zbu­do­wa­no póź­niej kapli­cę Wazów, któ­ra z zewnątrz jest nie­mal kopią naszej rene­san­so­wej per­ły. Jed­nak jej wnę­trze ma już zupeł­nie inny cha­rak­ter, utrzy­ma­ny w dobie baro­ku tzw. wazow­skie­go. Oczy­wi­ście tra­dy­cyj­nie już prze­pra­szam za jakość zdjęć, zwłasz­cza tych nagrob­ko­wych, ale teraz nawet flickr nie podo­łał. Może cho­ciaż to skło­ni Was do pój­ścia i zoba­cze­nia na żywo kapli­cy. A zapew­niam, że jest na co popatrzeć :)