Asturia

Prze­nie­sie­my się znów do Hisz­pa­nii, lecz tym razem aż do IX wie­ku. W Astu­rii, 3 kilo­me­try od uro­kli­we­go Ovie­do, na zbo­czu góry Naran­co usy­tu­owa­ny jest nie­wiel­ki kośció­łek, któ­ry słu­żył począt­ko­wo jako sala kró­lew­ska Rami­ro I, kró­la Astu­rii. San­ta María del Naran­co, bo tak nazy­wa­na jest ta świą­ty­nia, two­rzy kom­pleks wraz z San Migu­el de Lil­lo — kapli­cą pała­co­wą. Ów kom­pleks zna­lazł się w 1985 roku na liście świa­to­we­go dzie­dzic­twa UNESCO.

Oba budyn­ki są nie­wiel­kie i bar­dzo uro­kli­we. Pocho­dzą z cza­sów przed­ro­mań­skich, dokład­niej z roku 848. Pierw­szy z nich ma wymia­ry 6 na 20 metrów. Na kościół prze­ro­bio­ny został w wie­ku XII. W dol­nej kon­dy­gna­cji znaj­du­je się kryp­ta, nato­miast w gór­nej daw­na aula.

Jako bonus dorzu­cam XIX wiecz­ny rysu­nek zna­le­zio­ny w odmę­tach internetu.

San Migu­el de Lil­lo od począt­ku był świą­ty­nią. Pier­wot­nie dedy­ko­wa­ny był Maryi, jed­nak prze­mia­no­wa­no go w XII wie­ku, pod­czas gdy sala kró­lew­ska zosta­ła zmie­nio­na na obiekt sakral­ny. W tym też cza­sie część San Migu­el się zawa­li­ła, bowiem pier­wot­nie miał on układ trój­na­wo­wy, bazylikowy.

Uda­ło mi się odna­leźć nie­zbyt for­tun­ny fil­mik na YT, któ­ry jest ‘wir­tu­al­nym prze­wod­ni­kiem’. Zdję­cia nie powa­la­ją, jed­nak uka­zu­ją, jak mały dystans dzie­li obie te budow­le. Ponad­to, San­ta María del Naran­co wystę­pu­je w fil­mie Vic­ky Cri­sti­na Bar­ce­lo­na, w sce­nie gdy Juan Anto­nio roz­ma­wia z Vic­ky o wrzo­dach Cri­sti­ny! A jeśli ktoś jest hisz­pań­sko­ję­zycz­ny i zain­te­re­so­wa­ny tema­tem, tu jesz­cze garść infor­ma­cji i ład­nych zdjęć na ten temat :)